Gabonak munduan zehar

Bideoa: GABONAK MUNDUAN ZEHAR

Urtea bukatzen ari da eta honekin gure oporrak gero eta gertuago daude. Nekatuak gaude eta oso ondo etorriko zaigu bi astez deskantsatzea. Gainera, opor hauek bereziak dira, eta seguru gutako gehiengoek bereziki maite ditugula GABONAK.

Suposatzen dugu dagoeneko mundu guztiak dakiela zergatik ospatzen diren jai hauek. Etxean, kalean, katekesian, eskolan, erlijioko klaseetan… toki askotan entzun dugu Jesusen jaiotzaren istorioa. Eta hain ondo ezagutzen dugunez, aste honetan bideo berezi bat ikustea proposatzen dizuegu. Bi bideo txiki hauetan ikusiko dugu Gabonak munduko herrialde askotan ospatzen dela, baino herrialde batetik bestera ohitura erabat ezberdinak dira. Horregatik bideo hauetan bitxikeri ezberdinak ikusiko ditugu beste herrialdeetan jai hauek nola ospatzen dituzten ikertzeko.

Gogoetarako galderak:

-          Ezagutzen ahal zenituen ohitura ezberdin hauek?

-          Ezagutzen al duzue bideoan agertzen ez den beste antzeko ospakizunik?

-          Zergatik uste duzue ospatzen direla Gabonak hain modu ezberdinetan?

-          Zuen ustez, ba al dago festa hauetan zerbait amankomunean?

-          Ba al dago sentimenduren bat herrialde guztietan sentituko dutena egun hauetan zehar? 

Maren panpintxoa

Ipuina: MAREN PANPINTXOA

Ipuin honen mezua da, ez dugula inor bakarrik utzi behar. Horretarako panpin baten istorioa kontatzen da, nor bakarrik gelditzen den triste triste gabonetan panpin berri bat iristen denean. Baino jabeak Marenen tristura ikustean, bi panpinak aurkezten ditu lagunak egin daitezen eta inor bakarrik geldi ez dadin.

Ipuin hau bideo baten bidez landuko dugu. Oso laburra da eta ulertzeko erraza. Haur txikientzat oso aproposa.

 Gogoetarako galderak:

       -  Nola bizi ziren hasieran Mikel eta Maren?

         - Nola uste duzue sentitu zela Maren gabonak iristean? Zergatik?

         - Nolakoa iruditzen zaizue Mikelek hartutako irtenbidea?

      -  Zuek noizbait sentitu al zarete bakarrik eskolan, etxean, patioan…?

       -  Zer egin dezakegu norbait bakarrik ikusten dugunean?

Eskuen pinua

Dinamika: ESKUEN PINUA

Ikasturtearen hasieran egin genuen antzera, gure eskuekin zuhaitz bat osatuko dugu. Baino oraingo honetan bakoitzak bere eskua egin beharko du eta berdez margotu. Seguruenik bakoitzak esku bat baino gehiago egin beharko du. Ekintza hau egiteko, polita izango litzateke, kurtso bereko ikasle guztiak elkartzea. Horrela, gela bakoitzeko zuhaitz bat egin beharrean, kurtso bakoitzeko bat izango genuke.

Eskuak prest ditugunean beheko argazkian ikusten dugun adibidean bezala, pinu bat osatuko dugu. Gela barruan itsatsi dezakegu, edo bestela pasilloan. Bukatzen dugunean apaintzeko aukera dugu. Apaingarri batzuk egin ditzakegu eta honetan zintzilikatu. 

Dinamika hau egiterakoan hausnarketa txiki bat egin dezakegu talde lanaren inguruan. Guztien eskuak garrantzitsuak dira, baten bat faltatzen bada, “sosoagoa” geratzen baita. 

Gabonei eskuak luzatu

Gogoeta: GABONEI ESKUAK LUZATU

Lan handia egin dugu dagoeneko eta oporren gogoz gaude. Hurrengo ostegunean hilabete berri batekin hasiko gara. Eta zein uste duzue dela abenduan landuko dugun balorea edo hitza? Jakina, egun hauetan zehar “Gabonei” buruz arituko gara.

Zer dira zuretzat Gabonak? Nola ospatzen dituzu? Galdera hauei erantzuten badiegu, konturatuko gara pertsona bakoitzarentzat esanahi desberdin bat duela, eta gainera ospatzeko hamaika modu daudela. Jatorriz, jai hauek ospatzen ditugu egun hauetan Jesusen jaiotza gogoratzen dugulako. Bera izan zen Jainkoak bidali zuen mesiasa. Bera zen bere semea.

Guztiok dakigun bezala, bere gurasoak Maria eta Jose izan ziren, eta ez zuten lan erraza izan. Hainbat arazo eta gero Belenera joan behar izan zuten, eta iristen zeudela, Jesus jaiotzeko ordua iritsi zen. Azkenean ukuilu batean jaio zen, munduko umerik xumeena bezala. Bere aitak mundua salbatzera bidali zuen; bere zeregina guztiz garrantzitsua zen. Baino ez zen gaztelu edo etxe dotore batean jaio. Honekin erakutsi nahi ziguten, Jesus, gu bezalako gizakia zela; baina benetan bihotz onekoa.

Eta pentsa dezagun orain zein lan ona egin zuen, 2.000 urte eta gero, berari buruz hitz egiten jarraitzen dugula. Berak erakutsitakoak gaur egun oraindik oso baliagarriak dira, bere ideiak eta baloreak ez dira zaharkitu. Berak esan zuen moduan, munduan dagoen gauzarik garrantzitsuena maitasuna da. Honi esker munduan bakean bizi gaitezkeelako.

Beraz, azken batean, gabonetako gauzarik garrantzitsuena maitasuna da. Horregatik gehiengoak familiarekin biltzen gara jai hauek ospatzeko; kaleak eta etxeak apaingarriz betetzen dira, opariak jaso eta egiten ditugu, lagunei postalak bidaltzen dizkiegu… Baina azken batean, hauek guztiak maitasunaren seinale dira.

Gogoetarako galderak: 

-         -  Zuk nola ospatzen dituzu jai berezi hauek?

-         -  Zer esan nahi dute?

-         -  Zer da gehien eta gutxien gustatzen zaizuna?
         -  Ze sentimendu sortarazten dizkizu?

MARIA HAURRAren ASTEAN

3. DBHn egindako Bideoa

En el día de la Niña María… ama, abraza, cuida del mundo, comparte con todos, sonríe, se creativo, reparte paz, ten bonitos sueños… En la semana de Niña María, ¡sé feliz!

Sobre eta Kilo operazioa

Dinamika: SOBREA ETA KILO OPERAZIOA

Hilabete honetan Maria Haurraren ospakizunak egingo ditugu, bertan elkarrekin kantatuko dugu eta dinamikak egingo ditugu. Beraz, ez dugu honi guztiari ezer gehiago gehituko.

  Hau dela eta, pentsatu dugu hil honetako keinu xumea MULO proiekturako diru bilketa eta CARITASEra KILO operazioa izatea. Aurreko astetan banatutako sobretxoak bilduko ditugu eta FISCera eramango ditugu. Dinamika honen helburu nagusia elkar laguntzearen kontzientzia piztea da. Guztion artean herri horretako ospitalea martxan jartzeko gai gara. Ea lortzen dugun denok parte hartzea proiektu polit honi laguntzeko.

MARIA HAURRAren EGUNEAN

3. DBHn egindako bideoa

Tiritak

Bideoa: TIRITAK

Tiritak, mundua aldatzen duen keinua, Begiratu eta elkarbana ezazu!

Tiritas, un gesto que cambia el mundo ¡Mira y comparte!

Ume baten begietatik abiatuta, erruki keinuak ahal direla ikus dezakegu; keinurik txikiena mundua alda dezake.

A través de los ojos de un niño vemos como es posible que un gesto de misericordia, por pequeño que sea, puede curar el mundo.

Si Ma Ma Ka abestia

Kolobriaren parabola

Ipuina: KOLIBRIREN PARABOLA

   Antzinako baso handi batean animalia asko elkarrekin bizi ziren. Basoa toki ederra, ehun urteko zuhatzez betea eta elikagaiez beterik zegoen. Bizitzeko toki aparta zen.

  Bi urtaro bakarrik zeuden: Negua eta uda. Uda zela eta, bertako animaliak desoroso zeuden bero handia egiten zuelako garai hartan. Gainera ura urria zen eta basoko animaliak urduritzen hasiak ziren.

   Gutxi bazen ere bat-batean sute handi bat gertatu zen. Garai hartako beroak eta euri urriak sua azkar hedatzea ahalbidetu zuten. Animaliak ikaratuta basotik ihes egiten zuten ahalik eta lasterren.

  Nahaste-borraste horren erdian, kolibri txiki bat animalien aurkako norantzan hegan hasi zen. Lehoiak, jirafak, elefanteak, oreinak... txoritxoari so gelditu ziren, sua zegoen tokira joaten zela ikusirik. Horrela, horietako animalia batek galdetu zion: "Nora zoaz? Erotuta al zaude? Zertan zaude? Hemendik alde egin behar dugu". Txoritxoak, arnas eztuka, erantzan zion: "Basoaren erdian lakua dagoela gogoratzen al zarete? Bada... Haruntza azker-azkar joaten naiz, ur piska bat hartzen dut nire mokoan eta sua itzaltzeko bueltatzen naiz honera". Lehoiak, zearo harrituta, erantzun zion: "Erotuta zaude, zuk bakarrik ezin duzu ezer egin". 

Txoritxoak orduan bere buruarekin seguru erantzun zuen: "Ahal da, posiblea da... eta ni neure partea egiten ari naiz."

Eta kolibria laku aldera jo zuen hegan egiten sua itzaltzeko asmoz.

Gogoetarako galderak:

·         Zer irudikatzen du basoak? Eta animaliak? (mundua eta gizakiak)

·         Sutea arazo larria da, zein arazo larri ditugu gaur egun munduan?

·         Zein da MULOn egin nahi duguna?

·         Txoritxoaren antzera, zer egin dezakezu zuk?

Elkartasunari eskuak luzatu

Gogoeta: ELKARTASUNARI ESKUAK LUZATU.

   Aurtengo leloa behin eta berriro errepikatu dizuegu eta dagoeneko uste dugu ondo dakizuela: Eskuak luzatu. Eta Maria Haurraren astean hau modu sakonago batean lantzea gustatuko litzaiguke. Horregatik ospakizun honetan bi gauza interesgarri nahastea eta elkartzea gustatuko litzaiguke: eskua luzatzea eta solidaritatea alegia.

   Eskolan urtero solidaritateari eta elkartasunari tartetxo bat ematen diogu, mundu honetan ez baikaude bakarrik eta gu baino egoera txarrean daudenak daudelako.  Horregatik aste honetan zehar hainbestetan entzun dugun solidaritatea jorratuko dugu. Imajinatzen al duzu munduan guztiok bat egiteko gai garela.

   Gogoratzen al duzue zein den Kongon laguntzen ari ginen proiektuaren izena? Ospitale batekin lotuta zegoena? Bai!!! KYONDO proiektua. Bada, aurten Kongoko iparraldean, Kivu aldean, jarraituko dugu MULO izeneko proiektuan: guda jasan duten haur eta gaztetxoen eskolatzea ahalbidetuz.

     Bestalde, dakizuen bezala bai Mariak eta baita Santa Juanak ere, gure ingurukoekin eskua luzatzen erakutsi ziguten. Beraz, aste honetan Mariaren ontasuna gogoratzen ari garenez, inoiz baino solidarioagoak izatera gonbidatzen zaituztegu. Horregatik, solidaritatea ahaztu gabe, Irun eta inguruko herrietako biztanle behartsuak ere lagunduko ditugu. Lehengo urtean egin genuen bezala, elikadura bilketa bat egingo dugu Caritas-era bidaltzeko.

Beraz, prest al gaude benetan solidarioa izateko eta elkarbanatzeko zure eskua luzatuz?

Izan gaitezen eskuzabalak Maria Haurrak erakutsi zigun moduan!!!

ESKUA LUZATU dezagun beharrean dauden lagunei!!!

Adiskidetasuna

Dinamika: Adiskidetasunaren inguruan leloak asmatu!!!

   Asmatu leloak adiskidetasunari buruz (bideoan ikusitakoak erabili daitezke) eta pasiloeatik jarri.

DOMUND eguna

Igande honetan DOMUND eguna ospatuko da mundu osoan.

Baina zergatik igande honetan? 1926. urtean, Pio XI-k erabaki zuen urriko azkenaurreko igandea misioen aldeko igandea izendatzea. Festa hau mundu mailakoa da. Espainian DOMUND bezala ezagutzen da (DOmingo MUNDial).

Yo soy tú

Bideoa: Yo soy tú- Sarmad Corazonenado

ARDO-UPELA

Ipuina: ARDO-UPELA

    Egun batean festa handia antolatu zen herrian. Dena gertaera handirako prest zegoen. Herriko plazan upel handi bat egin zuten bertan ardoa sartzeko. Herriko guztiek botila bat ardo eramango zutela erabaki zuten. Upelera isuri ondoren, festarako ardo ugari izango zuten.

   Gaua iristear zegoen, eta Joanek, plazarantz abiatzeko ordua ere laster izango zela ohartuta, bere botila hartu zuen, etxeko upeleko ardoaz betetzeko. Baina, bat-batean, hara zer bururatu zitzaion: “Ni oso behartsua naiz, eta niretzat sakrifizio handia da etxean dagoen ardo gutxia eramatea. Zergatik eraman behar dut besteak bezala? Gauza bat egingo dut: urez beteko dut nire botila eta, plazara iristen naizenean, upelera isuriko. Denek ikusiko dute botila beterik eraman dudala, baina ez dut etxeko ardo-upela hustuko. Dena den, asko gara, eta nire ur gutxia besteen ardoarekin nahasiko da; hortaz, inor ez da konturatuko”.

   Hala egin zuen. Gaua iritsi zenean, auzoko guztien aurrean botila plazako upelean hustu zuen. Inork ez zuen ezer susmatu. Herriko guztiek egin zuten beren ekarpena plazako upel handia betetzeko.

   Festa, musika eta dantza hasi ziren. Eta ardoa ateratzeko ordua iritsi zenean…. huraxe ustekabea!!! Upelaren kanila ireki zuten eta… ur garbi-garbia atera zen. Nork pentsatuko zuen Joani bururatutakoa herriko beste guztiei ere bururatzea? Hala, herritar guztiak, lotsaz eta burumakur, etxera joan ziren. Festa bat-batean bukatu zen.

GOGOETARAKO galderak:

·         Galdetu diozu inoiz zure buruari gizakiak zer nahi duen eta zer bilatzen duen? 

·         Denok nahi dugu zoriontsu izan, eta uste dugu zoriontasuna gauza gehiago edukitzean, dibertsioan, arrakastan, ospean, erosotasunean,… aurkituko dugula. Zeintzuk dira zoriontasunera eramaten gaituzten bideak? Bide onetik zoazela uste duzu?

·         Adiskidetasuna inportentea da bide honetatik joateko? 

ADISKIDETASUNARI eskuak luzatu!!!

Gogoeta: ADISKIDETASUNARI eskuak luzatu!!!

   Egun on guztioi!!! Gaur gauza bat kontatu nahi dizuet… Imajina ezazue zuen klase osoa, neska-mutil guztiak ikasten, jolasten, kirola egiten... eta dena elkarrekin egiten duzuela. Eta gainera, pintura, errotuladore, bolaluma asko dituzue… denok dituzuen gauzekin ia ia denda bat egin genezake.

 Tira, orain pentsa dezala zuetariko bakoitzak bere lagunik onenarengan, ezer esan gabe.  Zer duzue nahiago arkatz bat edo bolaluma bat eduki ala zuen lagunarekin egon? Ziur nago denok nahi dugula lagunarekin egon edo hitz egin, ezta?

   Beraz, kontuan izan behar dugu daukagun onena ez dela bideojokoetako kontsola bat, baloi bat edo futbolean aritzeko zapatila-parea. Geu gara onena, gure burua… Eman diezaiegun gure denbora besteei, lagunei, gurasoei, irakasleei… ez baitago gauza hoberik.

Gogora ezazu: ESKUAK  LUZATU ADISKIDETASUNARI!

Dinamika: ESKUEN ZUHAITZA

   Ikasturte bakoitzaren hasieran bezala, gure leloa aurkezteko dinamika bat egitea proposatzen dizuegu. Eta oraingoan, pastoraltzako taldeak aukeratu dugu irudia denen artean osatzea izango da. horregatik gela bakoitzeko esku luze baten silueta emango zaizue pasilloan zuhaitzaren enbor moduan itsasteko.

    Gero ikasle bakoitzari esku baten silueta txikia emango diogu. Hauek moztu eta honen barruan idatzi beharko dute ikasturte honetan zehar zertan lagundu dezaketen. Txikienei adibide batzuk ematea komeni da lana errazteko asmoz.

   LH1 eta LH2n egin daitekeena da, enborraren barruan gelako konpromiso bat idatzi, eta eskuen barruan bakarrik ikasle bakoitzaren izena idatzi eta apaindu.

   Bukatzerakoan, eskuak “enborraren” inguruan itsatsiko ditugu pasiloetan zuhaitzak sortuz.

ISPILUAREN ISLADA

   Bazen behin oso aberatsa zen mutikoa. Etxe erraldoi batean bizi zen aberastasunez inguratua. Dendetan aurkitu daitezkeen jostailu guztiak zituen, baita igerileku handi bat eta futbol zelai bat ere. Hala ere askotan aspertzen zen, dagoeneko gauza pilo bat ezagutzen zituelako. Jada, bakarrik bitxikeriek pizten zuten bere arreta. Eta horietako bat ispilu miresgarri batekin gertatu zitzaion.

   Behin, ekialdeko herri urrun bateko azokan zebiltzala, urrezko markoa zuen ispilu handi bat ikusi zuen. Mutikoak bazekien berezia zela, baina ez zekien zergatik. Orduan bere gurasoei ispilua erostea eskatu zien, eta hauek nola ez, erosi zioten. Etxera bueltatu zirenean, mutikoak ispilua bere gelan kokatu zuen apaingarri gisa. Eta bertara begiratzen zuenean, bere isladarekin egiten zuen topo. Baina zerbait arraroa zegoen bertan; bere aurpegia triste ikusten zuen.

   Irudi hau batere gustatzen ez zitzaionez, txorakeriak egiten hasi zen eta bere irribarrea bortxatzen. Baina islada triste izaten jarraitu zuen. Txorakeriak egiteaz asperturik eta apur bat haserre, kalera irtetea erabaki zuen; jostailu berriren bat erostean, bere burua animatzeko asmoz.

   Kaletik zihoala haur txiki bat negarrez zotinka aurkitu zuen. Hau ikusita berarengana hurbildu zen zer gertatzen zitzaion galdetzeko. Txikitxoak bere gurasoak galduak zituela erantzun zion. Hau entzundakoan hunkiturik gelditu zen eta haurra lagundu zuen. Bere gurasoen bila joan ziren biak elkarrekin. Parke inguruan zebiltzala, goxoki batzuk erostea pentsatu zuen umea animatzeko. Eta egia esateko, funtzionatu zuen.

   Buelta batzuk eman eta gero, umearen familia aurkitu zuten; eta azkenean denak zoriontsu bukatu zuten. Gure mutila bakarrik geratu zenean, konturatu zen oso berandu zela eta jostailu denda itxita egongo zela, horregatik etxera itzultzea erabaki zuen. Eta harantz abiatu zen jostailu berririk gabe eta baita dirurik gabe, gozokietan gastatu baitzuen.

   Bere gelan sartzean zerbait berezia gertatu zen. Izkin batean baztertu zuen ispiluak distira berezi bat zuen. Orduan mutila gerturatu zen eta bere islada aldatu zela ohartu zen. Oraingoan irribarretsu agertzen zen eta honek logela guztia argitasunez betetzen zuen.

   Une horretan konturatu zen ispilu horrek bere jabea benetan zoriontsu egiten zuenak pizten zuela. Beraz, hainbeste urte eta gero konturatu zen benetan zoriontsu egiten ziona, besteak laguntzea zela.

   Beraz, egun horretatik aurrera egunero ohetik jaikitzean ispiluan begiratzen da, eta honek distira egiten ez badu, badaki zer egin behar duen….. bere inguruko norbaiti lagundu!

Gogoetarako galerak:

-          Ispilua zurea izango balitz, noiz egingo luke distira?

-          Zer da zuri benetan zoriontsu egiten zaituena?

-          Nola sentitzen zara besteak laguntzen dituzunean?

-          Zertan lagundu dezakezu inguruan dituzun pertsonak? 

BIDEan jarri gara

Utopia zeruertzean dago.
Bi  pausu ematen ditut
eta utopia bi pausu urrutiratzen da.

Bi pausu ematen ditut
eta zeruertzak hamar ematen ditu.
Asko eta azkar ibilita ere
utopia ez dut inoiz harrapatuko.

Zertarako utopia orduan?
Horretarako hain zuzen: BIDEAN JARTZEKO!!!

                                               (Eduardo Galeano)

Ikasturte berri honetan BIDEAN jartzen gara,
BIDEAN jarri lankideekin, familiekin eta neska-mutilekin.
Jakin dezagun gu guztion artean ESKUA LUZATZEN.